W noc poprzedzającą magiczny dzień, kiedy słońce jest wyżej na firmamencie, niż w jakimkolwiek innym czasie w roku, mieszkańcy doliny Nysy obchodzą jedno ze swoich kultowych świąt.

Turisedyjczycy rozpalają wtedy ogień przesilenia letniego, którego unoszący się wysoko w niebo płomień zapewnia, że koło świata będzie się obracać przez kolejny rok.

Rozpalanie ognia jest zarezerwowane dla gildii, która zdobyła ten przywilej w trudnym konkursie. Zwycięzcy mają również prawo poprosić Turiusa, boga łąk nyskich, o spełnienie życzenia wypowiedzianego przy ognisku. Życzenia te są zazwyczaj spełniane, jeśli tylko nie stoją w sprzeczności z prawami Turiusa - "Rób co chcesz!" i "Nie denerwuj bliźniego!".

Okoliczne ludy z okolicy również podróżują do Turisede na to mityczne święto, ponieważ potęga boga nadnyskich łąk jest powszechnie znana. W tym roku swój przyjazd zapowiedział również margrabia Egomir z Rottweil i jego świta. Ale nie tylko wezwanie Turiusa przyciąga go na nadnyskie Łąki . Egomir słyszał, że leśne wróżki mieszkają w pobliskim bagnie olchowym. Mówi się, że ich włosy są tak delikatne i mocne, że żelazo nie jest w stanie ich przeciąć. Tarcza utkana z włosów wróżki chroni jej właściciela przed każdym ciosem miecza, przed każdym pchnięciem lancą. Egomir chce prosić Turiusa o udane polowanie na wróżki.

Czy Egomir i jego ludzie wygrają grę, czy Turius spełni ich życzenie i czy w ogóle są jakieś wróżki na olchowych bagnach, dowiedzą się wszyscy, którzy podążą za wezwaniem Turisede na nadnyskie Łąki.